We begonnen met een hartelijk welkom naar alle aanwezigen met koffie, thee en verrukkelijke baksels uit eigen keuken. Iedereen had wat lekkers meegenomen waardoor we van een overvloedige en smaakvolle lunch konden genieten.
Vervolgens werden we getrakteerd op een warm klankbad, liefdevol verzorgd door Nynke Ypma. Het ontroerde ons dat Nynke ruim aandacht gaf aan de “aanwezigheid” van Sjoerdje. Inderdaad: Sjoerdje was er, goed voelbaar, bij.
Daarna gingen we, na een introductie van wandelcoach Miranda van Boxtel, de tuin in. Geheel op onze eigen wijze, in stilte. Dat wat ons raakte namen we mee. Miranda had in het gras, van takjes, een taartvorm met gelijke vakjes gemaakt. We legden onze vondsten, elk apart, in een taartvakje. Er ontstond een prachtige natuurtaart. We vertrouwden de anderen toe wat onze vondst voor ons betekende. Dit creëerde een groot gevoel van verbondenheid.
Loeklouise Loman vermaakte ons kostelijk met haar verhalen. Loeklouise grijpt allerlei dagelijkse gebeurtenissen aan om hier hele leuke verhalen van te maken. De verhalen zijn herkenbaar en daarom ontroerend en ook lachwekkend. En uiteraard het enthousiasme waarmee Loeklouise haar verhalen vertelt is zeer verbindend.
We hebben de dag afgesloten met gezang onder leiding van Grytsje Kingma. Het slotlied “Amen” raakten ons diep. We hebben dit lied op de begrafenis van Sjoerdje gezongen. Een prachtig eerbetoon aan wie Sjoerdje was en nog steeds is.
Onze dank is groot! Jullie aanwezigheid en bijdragen hebben ervoor gezorgd dat we een heerlijke dag hebben gehad waarop we met een blij gevoel terug kunnen kijken.
