Op 23 augustus 2018 kreeg ik, uit het niets, de verpletterende diagnose ‘uitgezaaide dikke darm kanker, eindstadium’. Ineens was er heel veel helderheid in mijn hoofd. Zo wist ik ineens wat voor mij het begrip ‘kwaliteit van leven’ inhield en wat ik met mijn nalatenschap wilde. Over beide begrippen had ik mijn hoofd meermalen gebroken, maar nu was er, als een Lichtstraal, het innerlijk weten.
Mijn leven
Al van jongs af aan voelde ik mij vaak onbegrepen. Pas heel veel later kon ik de vinger op de zere plek leggen: ik ben hooggevoelig. Ik zag en merkte dingen op die mijn omgeving niet zag of opmerkte. Ik leerde al snel om mijn mond te houden en mij aan te passen. Totdat ik zelf niet meer wist wat ik zelf ergens van vond. Ik had geleerd mijn intuïtie te negeren en mij aan te passen aan mijn omgeving. En dat vroeg zijn tol.
Op mijn 27ste kreeg ik lymfeklierkanker. Dat was voor mijzelf een waarschuwing dat ik niet goed met mijzelf om ging. Ik had de gele kaart gekregen en voelde intuïtief aan dat ik een rode kaart zou krijgen als ik niet iets essentieels zou veranderen. Maar wat?
Toen ik een dertiger was ben ik hulp gaan zoeken. Eerst in het reguliere circuit. Daar miste ik iets. Er werd vooral gekeken naar wat niet goed ging. Toen begon ik diep van binnen te voelen dat ik in de kern wel goed was. Daar was praktisch geen aandacht voor.
Kort daarna ben ik, naast mijn fulltime baan, een heel aantal opleidingen gaan volgen in de complementaire richting. Ik werd steeds bewuster van mijzelf. Dit resulteerde uiteindelijk in 2001 in de oprichting van mijn eigen praktijk voor zelf-herinnering. Ik ben ervan overtuigd dat we goed waren toen we werden geboren en dat we gaandeweg ons leven veel van onze eigenheid verliezen. En daarmee veel van onze levensenergie.
Mijn praktijk
Hoe kom je weer in contact met jouw eigenheid en jouw levensenergie? Daar zijn vele wegen voor te vinden. Zelf bood ik counseling aan, ontspanningsmassage, focusing , schrijven, sprookjes en stembevrijding.
Ik werkte o.a. als lichaamsgericht therapeut in Het Behouden Huijs, een psycho-oncologisch Instituut en richtte de Zingen voor je Leven koren (koren voor mensen die geconfronteerd zijn met kanker) op in Leeuwarden en Heerenveen. Zelf werkte ik binnen die koren als Stembevrijder en in Heerenveen ook als koorleider. In Leeuwarden richtte ik twee zanggroepen (Je) BinnensteBuiten Tonen op. Ook daar was ik Stembevrijder en koorleider.
Het is altijd mijn intentie geweest om met aandacht te werken; met oog en een luisterend oor voor mijn cliënten en zangers. Om hen daadwerkelijk te zien en hen te stimuleren steeds zichtbaarder en hoorbaarder te worden. Om zware energieën te erkennen en los te laten. Om contact te maken met hun ‘lichtere’ Zelf.
Ik had in die tijd als beeld, en als verwachting, een doorstart van mijn eigen praktijk. Dat beeld moest ik toen ineens loslaten.
In mijn praktijk ‘Sjoerdje Bourgonje, praktijk voor zelf-herinnering’ heb ik mij vooral ingezet voor de ondersteuning van mensen die geconfronteerd werden met kanker. Ik deed dat als ervaringsdeskundige, counselor, stembevrijder, focusser en masseur. De laatste jaren had ik mij ook ontwikkeld als koorleider. Ik richtte de Zingen voor je Leven koren Leeuwarden en Heerenveen op, evenals de zanggroepen (Je) Binnenstebuiten Tonen.
Op het moment van de diagnose volgde ik de opleiding Pansori Living Sound. Deze opleiding heb ik overigens, na mijn diagnose, nog afgerond. Deze opleiding bood mij een verdieping van het werk dat ik al deed. We stemmen ons, door gebruik te maken van de frequenties in onze stem, af op het energieveld om onszelf en onze cliënt heen. In dit energieveld, binnen deze frequenties, mag het lichaam de frequentie zoeken die nodig is om te helen. De trilling en het lichaam weten wat nodig is; niet ons eigen ego. En dat vond ik het moeilijkste aan deze manier van werken: niet willen helpen. Niet sturen. Laten zijn wat er is.
Stichting Lichtstraal
Ik had mij voorgenomen om, binnen mijn Praktijk, mijn manier van werken op deze wijze te verdiepen. En toen wist ik ineens dat dat voor mij niet meer was weggelegd, menselijkerwijs. “Ik kan mijn werk niet meer afmaken” schijn ik als één van de eerste dingen gezegd te hebben. En daarom wil ik graag dat jullie dat doen, (financieel) kleine ZZP-ers binnen ditzelfde veld.
Als single, zonder eigen kinderen, had ik mij regelmatig afgevraagd wat ik met mijn nalatenschap wilde doen. Niet dat die enorm groot is, maar er moet wel een huis verkocht worden. Er zijn meubels en andere bezittingen die iets op kunnen brengen. Hoe? Wat?
En ineens wist ik dat ik Stichting Lichtstraal op zou richten. Hier gaat mijn nalatenschap naar toe. En uit die nalatenschap kunnen kleine ZZP-ers ondersteund worden die in mijn geest werken. Die kunnen doen wat ik niet meer kan doen.
Toen in december 2000 mijn enige broer plotseling overleed, reed ik in de trein naar mijn ouders. De lucht was grijs. Ik keek verdoofd uit het raam van de treincoupé. Ineens brak de lucht open en zag ik een Lichtstraal. Ik herkende deze Lichtstraal als een laatste groet van mijn broer. De Lichtstraal die mij ook verlichtte in de dagen direct na mijn eigen diagnose.
In 2018 kreeg ik opnieuw de diagnose ‘kanker’. Volgens artsen is mijn levensverwachting kort. Ik kan mijn werk niet afmaken en hoop dat anderen dat zullen doen. Vandaar deze Stichting Lichtstraal.
Dat deze Lichtstraal ook jullie mag begeleiden.
Sjoerdje Bourgonje
21-04-1957 – 25-12-2019
Stichting Lichtstraal 