Toen ik in 2000 mijn Praktijk opzette, kreeg ik vanuit het Europees Instituut, waar ik mijn opleiding tot Counselor afrondde, de opdracht een logo te ontwerpen. Ik wilde dat in eerste instantie uitbesteden, maar daar werd niet mee akkoord gegaan. Ik wilde mijn Praktijk en daarmee een belangrijk deel van mijzelf in de wereld zetten, en dat moest ik dan ook zelfdoen. Niet iets uitbesteden.

Ik heb toen een middag vrij genomen van mijn werk en ben achter een groot vel papier gaat zitten. Wachtend op inspiratie.

Ik had een beeldje voor mij staan van twee figuurtjes. Ze staan of lopen naast elkaar. Het ene figuurtje heeft de arm om de schouder van de ander geslagen.

Dit was het beeld dat ik voor mij zag. Ik wilde als counselor niet boven mijn cliënt gaan staan, maar er naast en dan een eindje met de ander oplopen, tot die weer op eigen kracht zelfstandig verder kon. Want ik geloof in een grote innerlijke kracht van de mens. Je hebt alleen soms even iemand nodig die naar je luistert en even met je mee denkt.

De twee hoofdjes zie je terug komen in het logo. De armen werden tot een soort vleugels, die van links naar rechts lopen. Ik wilde de hoofdjes een bedding geven, een aarding. Zo ontstonden de lijnen naar beneden. Het middelste gedeelte van de cirkel werd daarmee, onbedoeld, een levensbeker. Een levensbeker die we voorgeschoteld krijgen en die we leeg gaan drinken. Leuk of niet leuk. Ik heb toen om het geheel een cirkel getekend. Toen nog een gesloten cirkel. Omdat ik iets wilde afronden. Heel maken.

Mijn Praktijk is in 2019 opgeheven. Het logo kwam hiermee vrij. Stichting Lichtstraal werkt vanuit mijn gedachtegoed. Dat gedachtegoed heb ik verbeeld in het door mij ontworpen logo. Het ligt voor de hand dat Stichting Lichtstraal mijn logo gebruikt. Maar er is iets veranderd. De cirkel is nu naar boven toe open. Zo ontstaat een open verbinding naar ‘boven’. 

Sjoerdje Bourgonje